Standardy Ochrony Małoletnich

Standardy Ochrony Dzieci w Edukulum sp. z o.o.

Preambuła

Firma Edukulum sp. z o.o., zwana dalej Organizatorem, organizująca zajęcia pozalekcyjne dla dzieci w wieku 6-12 lat, zobowiązuje się do zapewnienia bezpieczeństwa i ochrony małoletnich uczestników swoich zajęć. Standardy ochrony dzieci stanowią realizację obowiązku prawnego dot. wprowadzenia standardów ochrony małoletnich (ustawa z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym i ochronie małoletnich - Dz. U. z 2024 r. poz. 560).

Naczelną zasadą wszystkich działań podejmowanych przez pracowników firmy Edukulum sp. z o.o. jest działanie na rzecz dobra dzieci - uczestników zajęć, w ich najlepszym interesie z poszanowaniem ich praw. Pracownicy działają w ramach obowiązujących przepisów prawa, przepisów wewnętrznych firmy Edukulum sp. z o.o. oraz swoich kompetencji. 

Rozdział I. Objaśnienie terminów

1. Pracownikiem/personelem firmy Edukulum sp. z o.o. jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, umowę zlecenie, umowę o dzieło lub współpraca na zasadach B2B.

2. Dzieckiem jest każda osoba do ukończenia 18. roku życia.

3. Opiekunem dziecka jest osoba uprawniona do reprezentacji dziecka, w szczególności jego rodzic lub opiekun prawny lub rodzic zastępczy.

4. Krzywdzenie dziecka to popełnienie czynu zabronionego lub czynu karalnego na szkodę dziecka przez jakąkolwiek osobę lub zagrożenie dobra dziecka. Krzywdzeniem jest przemoc fizyczna, emocjonalna, seksualna, rówieśnicza, zaniedbywanie.

5. Dane osobowe dziecka - wszelkie informacje umożliwiające identyfikację dziecka, w tym jego imię, nazwisko i wizerunek.

   
   

Rozdział II. Zasady bezpiecznych relacji personel-dziecko

1. Personel jest zobowiązany do podejmowania działań mających na celu kształtowanie prawidłowych relacji personel-dziecko, w tym do przestrzegania poniższych zasad:

1. działania dla dobra dziecka i w jego najlepszym interesie,

2. traktowania dziecka z szacunkiem, równością i cierpliwością oraz uwzględniania jego godności i potrzeb, docenianie jego wkładu i zaangażowania w działanie,

3. poszanowania jego prawa do prywatności, a w przypadku konieczności odstąpienia od zasady poufności wyjaśnienie dziecku tego możliwie jak najszybciej,

4. utrzymywania profesjonalnej relacji z dzieckiem,

5. każdorazowego rozważenia, czy reakcja, komunikat bądź działanie wobec dziecka są adekwatne do sytuacji, bezpieczne, uzasadnione i sprawiedliwe wobec innych dzieci,

6. działania w sposób otwarty i przejrzysty dla innych, aby zminimalizować ryzyko błędnej interpretacji zachowania,

7. w przypadku rozmowy z dzieckiem sam na sam, pozostawienie uchylonych drzwi do pomieszczenia i zadbanie, aby być w zasięgu wzroku i słuchu innych osób,

8. wysłuchania dziecka, które czuje się niekomfortowo wobec konkretnego zachowania lub sytuacji oraz zapewnienie mu odpowiedniej reakcji i/lub pomocy.

2. Personel w celu przestrzegania bezpiecznego kontaktu fizycznego z dzieckiem,  jest zobowiązany wziąć pod uwagę, że:

1. Istnieją sytuacje, w których fizyczny kontakt z dzieckiem może być stosowny i spełnia zasady bezpiecznego kontaktu: jest odpowiedzią na potrzeby dziecka w danym momencie, uwzględnia wiek dziecka, etap rozwojowy, płeć, kontekst kulturowy i sytuacyjny. Nie można jednak wyznaczyć uniwersalnej stosowności każdego takiego kontaktu fizycznego. Należy kierować się zawsze profesjonalnym osądem, słuchać, obserwować i odnotowywać reakcję dziecka, pytać je o zgodę na kontakt fizyczny (np. przytulenie) i zachować świadomość, że nawet przy dobrych intencjach taki kontakt może być błędnie zinterpretowany przez dziecko lub osoby trzecie. 

2. Należy zachować szczególną ostrożność wobec dzieci, które doświadczyły przemocy i krzywdzenia, w tym seksualnego, fizycznego bądź zaniedbania. Takie doświadczenia mogą czasem sprawić, że dziecko będzie dążyć do nawiązania niestosownych bądź nieadekwatnych fizycznych kontaktów z dorosłymi. W takich sytuacjach personel powinien reagować z wyczuciem, jednak stanowczo i pomóc dziecku zrozumieć znaczenie osobistych granic. 

3. Kontakt fizyczny z dzieckiem nigdy nie może być niejawny bądź ukrywany, wiązać się z jakąkolwiek gratyfikacją ani wynikać z relacji władzy.

4. W sytuacjach wymagających czynności pielęgnacyjnych i higienicznych wobec dziecka, personel powinien unikać innego niż niezbędny kontakt fizyczny.

   
   

3. Do zachowań niedozwolonych wobec dzieci należą w szczególności:

1. stosowanie przemocy wobec dziecka w jakiejkolwiek formie, w szczególności bicie, szturchanie, popychanie,

2. dotykanie dziecka w sposób, który może być uznany za nieprzyzwoity lub niestosowny oraz zachowywanie się w sposób niestosowny (m.in. używanie wulgaryzmów, słowne nawiązywanie do aktywności bądź atrakcyjności seksualnej),

3. zawstydzanie, upokarzanie, lekceważenie, obrażanie, zastraszanie dziecka,

4. krzyczenie na dziecko w sytuacji innej niż wynikająca z bezpieczeństwa dziecka lub innych dzieci,

5. ujawnianie informacji wrażliwych dotyczących dziecka wobec osób nieuprawnionych oraz utrwalanie wizerunku dziecka dla potrzeb prywatnych,

6. faworyzowanie dzieci,

7. nawiązywanie z dzieckiem jakichkolwiek relacji romantycznych, seksualnych lub partnerskich oraz składanie mu propozycji o nieodpowiednim charakterze,

8. proponowanie dzieciom alkoholu, wyrobów tytoniowych lub nielegalnych substancji, jak również używanie ich w obecności dzieci w czasie wykonywania obowiązków służbowych,

9. angażowanie się w takie aktywności jak łaskotanie, udawanie walki z dziećmi czy brutalne zabawy fizyczne,

10. nawiązywanie kontaktów z dziećmi z wykorzystaniem prywatnego telefonu lub maila, bądź wysyłanie zaproszeń w mediach społecznościowych,

11. przewożenie dzieci prywatnym środkiem transportu.

    
    

Rozdział III. Zasady bezpiecznych relacji dziecko-dziecko

1. Dzieci mają prawdo do nawiązywania i utrzymywania bezpiecznych relacji i powinny akceptować i traktować się nawzajem z szacunkiem wedle norm i zasad społecznych.

2. Konflikty między dziećmi powinny być rozwiązywane w sposób pokojowy pomiędzy nimi samymi np. z wykorzystaniem mediacji rówieśniczych, a w razie braku porozumienia lub potrzeby interwencji osoby dorosłej, personel zobligowany jest do pomocy w rozwiązaniu konfliktu. Niedozwolone jest rozwiązywanie konfliktów w sposób siłowy.

3. Do niedozwolonych zachowań dzieci należą w szczególności:

1. stosowanie jakiejkolwiek formy agresji (w tym: słownej, fizycznej, psychicznej),

2. poniżanie i ośmieszanie, zawstydzanie, obrażanie, przedrzeźnianie, grożenie, straszenie, szantażowanie,

3. używanie wulgarnych słów oraz gestów,

4. niszczenie rzeczy drugiego dziecka,

5. utrwalanie za pomocą urządzeń służących do nagrywania obrazu, wizerunku drugiego dziecka bez jego zgody, 

6. prezentowanie między małoletnimi treści o charakterze pornograficznym, w tym wytworzonego bądź przetworzonego wizerunku dziecka,

7. umożliwienie indywidualnego korzystania z toalety lub łazienki, podejmowanie innych działań, które mogą powodować dystres u dziecka,

8. stwarzanie niebezpiecznych sytuacji, np. przynoszenie ostrych narzędzi, innych niebezpiecznych przedmiotów,

9. kradzież/ przywłaszczenie własności innych dzieci,

10. kłamanie, oszukiwanie.

    
    

Rozdział IV. Uwzględnienie sytuacji dzieci niepełnosprawnych oraz dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi

1. Jeżeli dziecko posiada orzeczenie o niepełnosprawności bądź ma specjalne potrzeby edukacyjne, informacje na ten temat powinny zostać przekazane firmie Edukulum podczas zgłoszenia dziecka na zajęcia. 

2. Dzieci, o których mowa powyżej, powinny być traktowane z należytym szacunkiem oraz troską, wyrozumiałością i cierpliwością z uwzględnieniem ich specjalnej sytuacji, w tym specyfiki ich niepełnosprawności bądź specjalnych potrzeb edukacyjnych.

   
   

Rozdział V. Rozpoznawanie i reagowanie na czynniki ryzyka krzywdzenia dzieci

1. Personel Organizatora posiada wiedzę i w ramach wykonywanych obowiązków zwraca uwagę na czynniki ryzyka i symptomy krzywdzenia dzieci. 

2. W przypadku ujawnienia symptomów krzywdzenia dzieci pracownicy podejmują przewidziane procedurą oraz prawem działania mające na celu ochronę dzieci oraz udzielenie im stosownej pomocy.

3. W przypadku zidentyfikowania czynników ryzyka Organizator podejmuje rozmowę z opiekunami, przekazując im informacje na temat dostępnej oferty wsparcia i motywuje ich do szukania pomocy w innych instytucjach działających na rzecz dzieci.

4. Pracownicy monitorują sytuację i dobrostan dziecka.

5. Pracownicy znają i stosują zasady bezpiecznych relacji personel–dziecko i dziecko–dziecko ustalone w firmie.

6. Rekrutacja pracowników odbywa się zgodnie z zasadami bezpiecznej rekrutacji personelu.

7. Pracownicy znają zasady zasady ochrony wizerunku i danych osobowych dzieci.

8. Pracownicy dysponują informacjami na temat możliwości uzyskania pomocy w trudnej sytuacji, w tym numerami bezpłatnych telefonów zaufania dla dzieci i młodzieży.

   
   

Rozdział VI. Procedury postępowania i  interwencji w razie podejrzenia lub posiadania informacji o krzywdzeniu dziecka

1. W sytuacji podejrzenia lub posiadania informacji o krzywdzeniu dziecka:

1. pracownik ma obowiązek niezwłocznego zawiadomienia Organizatora,

2. w przypadku, gdy podejrzanym o krzywdzenie dziecka jest opiekun dziecka, Organizator przeprowadza z opiekunem rozmowę wyjaśniającą lub w przypadku uzasadnionego podejrzenia krzywdzenia przez opiekuna Organizator dokonuje zgłoszenia organom ścigania (prokuratora, policja), ośrodkowi pomocy społecznej lub do sądu opiekuńczego,

3. w przypadku, gdy podejrzanym o krzywdzenia dziecka jest inne dziecko Organizator przeprowadza rozmowę z dzieckiem poddawanym krzywdzeniu i jego opiekunami oraz w miarę możliwości z dzieckiem podejrzanym o krzywdzenie oraz z jego opiekunami, wspólnie ustalając plan naprawczy, a w razie potrzeby zawiadamia odpowiednie służby,

4. w przypadku, gdy podejrzanym o krzywdzenie dziecka jest pracownik Organizatora, Organizator niezwłocznie odsuwa pracownika od wszelkich form kontaktu i pracy z dziećmi, przeprowadza rozmowę z pracownikiem w celu ustalenia zasadności podejrzenia i informuje go o planowanych krokach w sprawie. W sytuacji znacznego naruszenia dobra dziecka Organizator wdraża czynności niezbędne do rozwiązania stosunku pracy z podejrzanym o krzywdzenie,

5. w przypadku, gdy podejrzanym o krzywdzenie dziecka jest osoba trzecia (niebędąca członkiem personelu Organizatora), Organizator niezwłocznie przeprowadza rozmowę z opiekunem dziecka w celu ustalenie zasadności podejrzenia i informuje o planowanych krokach w sprawie,

6. jeżeli stan zdrowia nieletniego podczas podejrzenia jego krzywdzenia wskazuje, że nastąpiło uszkodzenie ciała dziecka lub jego stan psychiczny sygnalizuje na potrzebę uzyskania pomocy lekarskiej Organizator niezwłocznie zgłasza podejrzenie krzywdzenia dziecka do odpowiedniej placówki, składa zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa na szkodę dziecka bądź zawiadamia sąd opiekuńczy lub ośrodek pomocy społecznej. 

2. Za składanie zawiadomień o podejrzeniu krzywdzenia lub popełnienia przestępstwa na szkodę dziecka i zawiadamianie sądu opiekuńczego odpowiedzialny jest Organizator.

3. W każdym przypadku podejrzenia popełnienia przestępstwa na szkodę dziecka Organizator niezwłocznie informuje opiekunów dziecka o zaistniałej sytuacji oraz o obowiązku zawiadomienia odpowiedniej instytucji (prokuratora/policja lub sąd rodzinny lub opiekuńczy, ośrodek pomocy społecznej).

4. Dalszy tok postępowania leży w kompetencjach instytucji wskazanych w punkcie 3 niniejszego Rozdziału.

5. Wobec dziecka poddawanego krzywdzeniu Organizator wraz z personelem opracowują plan wsparcia dziecka, który uwzględnia rodzaj i stopień krzywdzenia dziecka, a następnie jest on przedstawiany opiekunowi dziecka.

6. Personel, który powziął informację o krzywdzeniu dziecka lub jest z tym związany, jest zobowiązany do zachowania poufności, wyłączając informacje przekazywane uprawnionym instytucjom w ramach działań interwencyjnych.

7. Organizator zobowiązany jest dokumentować i przechowywać ujawnione lub zgłoszone incydenty lub zdarzenia krzywdzenia dzieci w postaci notatek służbowych lub kart interwencji, a także przechowywać kopie złożonych zawiadomień do instytucji.

   
   

Rozdział VII. Zasady ochrony danych i wizerunku dziecka

1. Organizator, uznając prawo dziecka do prywatności i ochrony dóbr osobistych, zapewnia ochronę wizerunku i danych osobowych dziecka zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.

2. Organizator przetwarza dane osobowe dziecka i udostępnia je wyłącznie osobom oraz podmiotom uprawnionym.

3. Organizator może wykorzystać informacje o dziecku w celach szkoleniowych lub edukacyjnych wyłącznie z zachowaniem anonimowości dziecka oraz w sposób uniemożliwiający identyfikację dziecka. 

4. Upublicznienie przez Organizatora lub pracownika Organizatora wizerunku dziecka utrwalonego w jakiejkolwiek formie (fotografia, nagranie audio-wideo) wymaga pisemnej zgody rodzica lub opiekuna prawnego dziecka. 

5. Jeżeli wizerunek dziecka stanowi jedynie szczegół całości, takiej jak: zgromadzenie, krajobraz, publiczna impreza, zgoda rodzica lub opiekuna prawnego na utrwalanie wizerunku dziecka nie jest wymagana.

   
   

Rozdział VIII. Zasady bezpiecznego dostępu dzieci do Internetu

1. Zajęcia firmy Edukulum odbywają się bez wykorzystania Internetu i Organizator nie umożliwia dostępu do niego.

2. Podczas zajęć dzieci nie mogą korzystać z telefonów komórkowych, w tym z Internetu, ponadto telefony i urządzenia elektroniczne powinny być wyłączone lub wyciszone.

3. Jeśli dziecko korzysta na zajęciach z Internetu za pośrednictwem osobistego urządzenia elektronicznego, robi to na ryzyko opiekuna, który zobowiązuje się do zapewnienia ochrony i bezpieczeństwa dziecka przed zagrożeniami w Internecie.

   
   

Rozdział IX. Zasady rekrutacji pracowników

1. Wszystkie osoby zatrudnione przez Organizatora, muszą przejść proces rekrutacji, który obejmuje sprawdzenie przeszłości kryminalnej, kwalifikacji oraz doświadczenia, w celu zapewnienia bezpieczeństwa dzieci.

2. Pracownicy zobowiązani są do dostarczenia zaświadczenia z Rejestru Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym oraz informacji z Krajowego Rejestru Karnego o niekaralności w zakresie przestępstw.

   
   

Rozdział X. Monitoring stosowania Polityki

1. Organizator jest odpowiedzialny za obowiązujące Standardy ochrony dzieci, a także odpowiada za monitorowanie ich realizacji.

2. Organizator (lub inna osoba przez niego wyznaczona) odpowiada za przygotowanie pracowników do stosowania Standardów ochrony dzieci, w szczególności na przedstawieniu i objaśnieniu Standardów ochrony dzieci pracownikom i w razie potrzeby udzielenie niezbędnych odpowiedzi i uzupełnień do wprowadzanych zasad.

3. Pracownicy po zapoznaniu się ze Standardami ochrony dzieci udokumentowują ten fakt poprzez złożenie podpisów na oświadczeniach.

4. Organizator przynajmniej raz na 2 lata przeprowadza ocenę obowiązujących Standardów ochrony dzieci celem zapewnienia ich dostosowania do aktualnych potrzeb i zgodności z obowiązującymi przepisami.

5. Ocena, o której mowa powyżej, przeprowadzana jest za pomocą wykorzystania ankiet lub w inny sposób, a wnioski z niej płynące umieszczane są w raporcie.

   
   

Rozdział XI. Przepisy końcowe

1. Standardy ochrony dzieci firmy Edukulum wchodzą w zycie z dniem ich ogłoszenia.

2. Udostępnienie Standardów opiekunom oraz dzieciom do zaznajomienia się z nimi i ich stosowania następuje poprzez udostępnienie ich na stronie internetowej: https://www.edukulum.pl/ oraz poprzez przesłanie linku do Standardów drogą elektroniczną.

3. Obowiązkiem Opiekunów jest zapoznanie się ze Standardami ochrony dzieci firmy Edukulum.